Jarenlang niet gezien. De laatste woorden van hem in mijn achterhoofd, “ik wil mijn pappa niet kwijt” dat is dan wat er overblijft. Na 23 of 24 jaar? 
Zo lang al! De kans niet gekregen van de wet om mijn eigen kinderen te kennen. Uitstel en uitstel tot het volledig weg is, gevoel en geld; nee, toch een aantal vette vissen die er wel iets aan hebben verdient in naam van de wet de koning en god (Albert? Ah nee, tis ne nieuwe nu! Phillip, of Fillip. God ? wie, pff) verder gaan met het leven als we nu willen of niet. Dat zal wel het enige zijn dat we goed kunnen doen, denk ik dan want terugkeren kan dus niet. Het enige wat kan is eens denken aan zijn verjaardag en hopen dat alles goed gaat met hem. Van je vader en grootmoeder Albertine, een gelukkige verjaardag
rickysas
